مدیریت مالی؛ تراکم سرمایه  

 بطور کلی دو راه جهت اثر تعدیل کنندگی تراکم سرمایه وجود دارد:

1. کاهش اثر تشدیدکنندگی اهرم بر بحران مالی شرکت
2. افزایش اثر مثبت اهرم بر بحران مالی شرکت که از طریق افزایش میزان سرمایه صورت بگیرد.

تراکم سرمایه که از شاخص سهم دارایی‌های غیرجاری به کل دارایی‌ها بدست می آید ، بیانگر سهم دارایی‌های غیرجاری به کل دارایی‌های یک شرکت بیان می‌کند که چه درصدی از دارایی‌ها به دارایی ثابت و سرمایه‌گذاریهای بلندمدت اختصاص یافته است.

به بیان دیگر، سهم دارایی‌های غیرقابل تبدیل به نقدینگی در کوتاه مدت را به کل دارایی‌ها نشان می‌دهد.

 ساختار سرمایه نیز از دو بخش تشکیل می شود:

1. میزان سرمایه مورد نیاز
2. ترکیب منابع تأمین مالی وام و سهام که دو گونه اصلی شکل دهنده ساختار سرمایه است.

 زمانی که بازار کارا باشد، ساختار سرمایه عامل اساسی در تعیین ارزش شرکت محسوب می شود. تصمیم گیری های مرتبط با ساختار سرمایه متکی به مجموعه پیچیده ای از مبانی نظری و ملاحظات عملی است، در حالی که می توان درک یک ساختار بهینه سرمایه را بسط داد ،تصمیم گیری در این حوزه بدلیل محدودیتهای عملی بر اساس اصول نظری کاری مبهم است.

وظیفه هر مدیر مالی بهینه‌سازی ساختار دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام به منظور حداکثر ساختن ثروت سهامداران است.

روش‌های تأمین مالی برای تداوم فعالیت و اجرای پروژه‌های سود‌آور در فرایند رشد شرکت‌ها بسیار موثرند و موجب ادامه حیات شرکت‌ها در دنیای رقابتی امروز می‌شوند.

یکی از ویژگی‌های بازارهای نوظهور امروز توجه به پارامتر سرمایه و روش‌های موثر بر حفظ و ایجاد ارزش شرکت و مدیریت ریسک شرکت در بازارهای تأمین مالی است.

ساختار سرمایه به عنوان مهمترین پارامتر موثر بر ارزش‌گذاری شرکت‌ها و برای جهت‌گیری آنان در بازارهای سرمایه مطرح گردیده است.

از نظر داگلاس محیط متحول و متغیر کنونی، درجه‌بندی های شرکت‌ها را از لحاظ اعتباری نیز تا حدودی به ساختار سرمایه آنان منوط ساخته است. این امر برنامه‌ریزی استراتژیک آنان را به انتخاب منابع موثر بر هدف « حداکثر سازی ثروت سهامداران» نزدیک کرده است.

برای دریافت مقاله بر روی لینک کلیک کنید.

منبع:

حسنعلی سینایی(1386) در مقاله بررسی تأثیر عوامل داخلی شرکت‌ها بر چگونگی شکل‌گیری ساختار سرمایه شرکت‌های عضو بورس اوراق بهادار تهران." بررسی های حسابداری و حسابرسی.